Estabamos sentados no seu coche mirando a cidade iluminada ós nosos pés e as estrelas titilando no ceo mentres Bryan Adams cantando dende a radio. Todo era perfecto.
-Sabes? Creo que si que te quero.
-Cando comezaches a xogar co meu pelo, xa me imaxinei algo.
luns, 16 de abril de 2018
domingo, 11 de marzo de 2018
C'era una volta
Unha cidade diferente. Compañeiros diferentes. Outro idioma...
Ninguén
dixo que irse de Erasmus fose resultar sinxelo e eu estaba preparada
para afrontar os cambios un detrás do outro, como sempre me aconsellaba
miña nai que había que facer coas dificultades.
(Os
que xa fustes de Erasmus, sabedes do que vos falo, para os que ides ir
ou estades pensando en ir, non teñades medo, é unha experiencia moi recomendable).
Pouco a pouco, fun
superando tódolos obstáculos e a vida alí foi máis levadía. Sobre todo,
cando coñecín á miña mellor amiga: Cris, outra rapaza española coa que
practicaba o idioma intercambiándonos unha libreta
onde escribiamos unha historia a dúas mans en italiano. Todo comezou
como remata este relato, con tres palabras: C'era una volta...
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)