Quedara cos amigos para ir xogar
ó voleibol, pero despois de esperar media hora só eramos dous. Así que
decidimos ir pasear pola praia.
A media tarde topamos unha rocha xeitosa
e seguimos falando sentados nela mentras xogabamos cos pés na auga.
Cando se fixo noite, acompañoume
a casa. Unha vez no meu portal, como despedida, bicoume na meixela, moi perto
dos beizos. Aquel non era un bico de amigo, pensei eu. El como se contestase á
miña pregunta, sorriu, con aquel sorriso seu tan especial e marchou, deixándome
desconcertada, coas chaves na man a medio camiño da pechadura.
Ningún comentario:
Publicar un comentario